Марына
(В.Мулявин, О.Аверин - Басецкий)
Наказала мацi позна не гуляцi,
Каб дачка Марына пасядзела ў хаце.
Як заснула мацi на сваю нядолю,
Уцякла Марына праз акно на волю
Припев:
Ой, iшли казакi, ды на Вукраiну,
Казакi -гулякi клiкалi Марыну: -
Марына!
Марына, Марына, а чаго ж ты тужыш,
Мусiць ты, Марына, казачэньку любiш?
Марына, Марына, а чаго ж ты тужыш,
Мусiць казачэньку любiш?
Потым бацька ўзяўся за парадак у хаце:
Не пуска ў Марыну з хлопцам пагуляцi.
Уцякла дачушка, толькi ўсе заснулi,
Правяла з каханым ночку медавую.
Припев.
Вось i стала бабкай у Марыны мацi,
Голас немаўляткi зазвiнеў у хаце.
Дзе ты казачэнька? Казачэнька любы,
Хто ж цяпер марыну павядзе да шлюбу?
Припев.
Ой, ушлi казакi, ды на Вукраiну,
Казакi -гулякi кiнулi Марыну: -
Марына!
Марына, Марына, а чаго ж ты тужыш,
Мусiць ты, Марына, казачэньку любiш?
Марына, Марына, а чаго ж ты тужыш,
Мусiць казачэньку любiш?
|